Sayfalar

16 Şubat 2012 Perşembe

BEN BİR HAYALİ SEVDİM.

BEN BİR HAYALİ SEVDİM

Ben bir hayali sevdim bundan yıllar önce.

Adını bile bilmediğim bir kız vardı.

Ne zaman onunla konuşsam,

Bir kokusu gelir ve şehir mis gibi kokardı.

Ne zaman güldüğünü hissetsem,

İçimde büyüttüğüm korkularım ağlardı.


Ne yazık ki hiç göremedim yüzünü.

Bir iki fotoğraf ve biraz da bu şehirden hatıralar;

Söylediğine göre Üniversiteye bu şehirde gitmiş.

Tarih bölümünde okumuş uzun yıllar.

Bu şehrin kaldırımları onu görünce secde etmiş.

O da bu şehre deli gibi âşıkmış bir zamanlar.

Ara sıra tarih konuşurduk onunla tarihi hissederek.

Bir süre sonra hayatımdan çekilişini seyrettim.

Bir tarihçi için tarih olmak, galiba bu olsa gerek.

Herkes delice severken, ben aptalca sevdim.

Duyduğum iki güzel söz,

baktığım iki resim.

Ara sıra sohbet için takılırdı sanal dünyaya,

Bense saatlerce onun gelişini beklerdim.

Gelirdi birkaç saat sonra,

zaman akşam olunca.

Dışarıda mevsim ne olursa olsun,

Yeniden güneş doğardı, 

ben onunla konuşunca.

Sanki dünyayı yeniden keşfediyordum.

Ağaçların yeşili artık daha parlak geliyordu.

O karşımdayken, zaman hiç geçmesin istiyordum.

Çünkü zaman, her seferinde onu benden götürüyordu.

Bir süre sonra aşık oldum o tanımadığım kıza.

Oda beni, benim onu sevdiğim gibi seviyor zannettim.

Gerçeklerle yüzleştiğimde canım çok yansa da;

Anladım ki; onun için basit bir oyuncaktan ibarettim.

Hiç tutar yanı yoktu ona olan aşkımın.

Kime anlatsam sevdamı, bilirim ki gülecekti.

Hiç görmediğin birine, nasıl aşık oldun diyecekti.

Bir süre sonra evlendiğini duydum.

Söylediğine göre eşi işe yaramaz herifin tekiydi.

Ben hayatının değişmeyen tek aşkı;

O adam ise hayat gazetesinin gereksiz ekiydi.

Yeniden umut doğmuştu dünyama.

Aylar önce kaybettiğim biricik sevdam,

Yeniden sokuluyordu gönül limanıma.

Meğer niyeti benimle biraz daha oynamakmış.

Daha önce kaç defa param parça etse de beni,

İçimde kırmayı unuttuğu bir şeyler kalmış.

Artık işe yaramaz kırık bir oyuncağım.

Bundan sonra kimseye inanmam,

kimseye güvenmem.Bir Allah’ım kaldı,

birde annem huzurla inanacağım.

Aşkta sizin olsun istemem hiçbir şeyi.

Kör bir aptaldım,

sevdiğim başkasına sarıldı.

İnandım hiç görmediğim birine unutup gerçeği;

Ben bir hayali sevdim, 

adı aklımda Gülçin diye kaldı,


Yazar:HARUN ÇANKAYA

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder