Hüzünlü Geceye Merhaba…
Güzel bir günün ardından merhaba hüzünlü gecem , yine kaldıkmı baş başa seni aydınlatan bir ay benim dünyamı aydınlatan küçük bir sokak lambası… sokak lambası bir yandan aydınlatırken odamı bir yandan da hüzünlere daldırıyor beni sürüklüyor yaşadıklarıma sensiz sessiz bir karanlığın çığlıyla…
Bir sigara yaktım hüzünlü gecenin ilk saatlerinde dışarıya bakarken o günkü yaşadıklarımı hayal edecekken bir baktım sokak lambasının altında seni arar oldu gözlerim hüzün çöktü içime... Ardından bir sigara daha yaktım senin hatıralarını elime aldım dala kaldım o anda sigara bitti yenisini yaktım ama hayalimdeki hatıraların bitmedi hüzünlü gecemde…. Bitmedi hüzünlü gecem , duvarlar üzerime geliyordu sanki gecenin karanlığıyla ay dahi saklanmaya çalışıyordu benden sanki hüzünlü gecemi aydınlatan olmak istemiyordu AY dahi hüzünlü gecemde benden kaçıyordu saklanıyordu karanlığın ardına sevdam gibi…
Sigaraların ardı kesilemedi hayalinle hüzünlü gecemde , hayalini yaşamak dahi hüzünlü gecemde aydınlatmayı yetiyordu gönlümü , en azından yüzüme gönlüme bir tebessüm düşüyordu…
Bir yanım bitsin diyordu hüzünlü gecem sabah olsun artık sevdamla uyanayım diyor güzel gülüşüyle yani GÜNEŞİM’le , uyanıp hüzünlü geceden kalma bir bedenle yüzümü yıkarken aynada sensizlikte senin hayalinle gönlümdeki resminle merhaba sevdam deyip güne gülerek güler bir yüzle sensiz ama sessiz bir şekilde hayalinle başlamak için bir güne merhaba demeyi istiyordu hüzünlü bir gecemin ardından..
OsmanlıTugrası
Sevgilerimle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder